"Kultura agresije" nije samo vidljiva u unutrašnjoj, već i u vanjskoj politici Turske. Uprkos lažnog nastojanja da se Turska prikaže kao anti-imperijalistička ili anti-cionistička zemlja, ona je preuzela ulogu “lokalnog policajca” u službi imperijalizma u regionu, utemeljenog na neo-otomanskoj perspektivi.